تقویت کننده های مژه

تقویت کننده مژه به شیوه جدید!

 تقویت کننده مژه با سرم

در خصوص تقویت کننده مژه دکتر jennifer doyle یک متخصص چشم پزشک بوده که تحقیقاتی بر روی میزان تاثیر سرم‌های تقویت‌کننده مژه، نحوه عملکرد و نوع فعالیت و همچنین خطرات احتمالی مصرف آن‌ها انجام می‌دهد.

بیشتر از دیگر نواحی صورت, چشم از نظر ظاهری اهمیت بسزایی دارد. علاوه بر زیبایی,  بر تاثیرگذاری و نحوه بر قراری ارتباط اهمیت بالایی دارد. تنها رنگ و حالت چشم تعیین کننده زیبایی چشم نیستند بلکه ابرو و مژه هم بر زیبا به نظر رسیدن چشم هم ,  بسیار مهم هستند.

در طول دهه‌های متمادی، تمایل زنان به داشتن ظاهری زیبا و جذاب همیشه مد نظر آن‌ها بوده است. یکی از فاکتورهای مهم در بروز این زیبایی داشتن مژه‌هایی بلند است.

همیشه روش‌ها و گزینه ‎هایی برای داشتن مژه‌هایی بلند در بین زنان وجود داشته است که شامل: استفاده از ریمل، مژه مصنوعی، کاشت مژه و تقویت‎کننده های مژه می‏‌باشد.

با پیشرفت علم، روش‌های جدیدی برای تقویت مژه‌ها بوجود آمد که دیگر نیاز به استفاده از مژه‌های مصنوعی و عوامل مشابه آن نبود. من درخواست‌های متعددی از سوی مراجعه کنندگان برای افزایش حجم و ضخامت مژه‌ها داشته‌ام. این ترکیبات و روش‌ها هم در دسترس بوده و هم براحتی توسط خود مصرف‌کنندگان و متخصصین قابل استفاده می‌باشد. هدف این مقاله کمک به دانش متخصصین در خصوص نحوه عملکرد این ترکیبات بوده و می‌خواهد به آنها بگوید که این ترکیبات از چه اجزایی تشکیل شده و به چه صورتی باید از روش‌های ایمن و موثر از آنها استفاده کرد.

منشا تقویت کننده های مژه

نواحی اطراف چشم، نقش مهمی را در زیبایی ظاهری افراد ایفا می‌کند. هنگامی که افراد با یکدیگر ارتباط چشمی برقرار می‌کنند، چشم و نواحی پیرامون آن نقش مهمی در برقراری این ارتباط دارند. بنابراین این بخش صورت در بروز زیبایی از اهمیت بالایی برخوردار است. زیبا بودن و داشتن ضخامت کافی در مژه‌ها در بسیاری از کشورها و فرهنگ‌ها از اهمیت بالایی برخوردار بوده و بعنوان یک عامل مهم در ایجاد جذابیت ظاهری تلقی می‌شود.

تقویت کننده‌های مژه می‌توانند به دو گروه تقسیم شوند: گروه اول تقویت‌کننده‌های حاوی آنالوگ پروستاگلاندین (prostaglandin) و گروه دوم فاقد این ترکیب هستند. آنالوگ‌های پروستاگلاندین ترکیبات فعالی بوده که برای مدت زمان زیادی در درمان گلوکوم یا آب‌سیاه چشم مورد استفاده قرار می گرفتند. آنها ترکیباتی مشابه لیپیدها بوده که از اسیدهای چرب منشا گرفته اند.

بعد از گذشت مدت زمان زیادی، متخصصان پوست مثل من، متوجه اثر تقویت‌کنندگی مژه‌ها و افزایش ضخامت آنها در بیمارانی که تحت درمان با این پروستاگلاندین قرار گرفته بودند شدند. اگرچه، بعد از مدتی در سال 2008 شرکت دارویی allergan یک محصول حاوی پروستاگلاندین سنتتیک با نام تجاری bimatoprost را بعد از اخذ مجوز و تاییدیه fda بمنظور درمان افرادی که مژه‌های کم و نازکی دارند روانه بازار کرد.

محصولات جدید تقویت کننده مژه

در سال 2008، این شرکت محصول جدید دیگری بنام latisse را که حاوی میزان 0.03%  محلول چشمی bimatoprost برای درمان مژه‌های ضعیف و کم پشت معرفی کرد. این شرکت محصول دیگری با نام lumigan را بصورت یک قطره چشمی برای درمان فشار  و گلوکوم چشم نیز تولید کرد. lumigan و latisse هردو دارای فرمولاسیون یکسان (bimatoprost) بوده اما latisse دارای یک اپلیکاتور مخصوص همراه خود بود. اگرچه این محصول نتوانست مجوز لازم برای توزیع و فروش در اروپا را اخذ کند.

در حالی که latisse در حال حاضر در انگلستان در دسترس نیست، اما شرکت‌های مختلفی وجود دارند که سرم‌هایی با همان مواد موثره را به فروش می‌رسانند. هرکسی میتواند bimatoprost 0.003%  را تحت عناوین ژنریک bimatoprost  و یا تحت نام نجاری lumigan  و eyreida تهیه کند. بیشترین تحقیقات بالینی برای ارزیابی پروستاگلاندین بر روی bimatoprost   انجام شده است. اگرچه که با بررسی تاثیر دو داروی مبتنی بر پروستاگلاندین، بنام های latanoprost( با نام تجاری xalatan) و travoprost ( با نام تجاری travatan) اثرات مشابهی در درمان گلوکوم در بیماران مشاهده شد و هردوی آنها در انگستان در دسترس هستند.

سرم‌های تقویت کننده دیگری نیز در بازار وجود دارند که حاوی طیف مختلفی از ترکیبات غیر دارویی مانند پپتیدها، ویتامین‌ها و حجم دهنده‌های مژه می‌باشند. اگرچه این محصولات ممکن است تاثیرات مثبتی بر حجم مژه‌ها داشته باشند اما تاکنون مطالعه وسیع و کاملی در مورد میزان تاثیر این محصولات بر رشد مژه‌ها انجام نشده است.

علم نهفته در پس فرمولاسیون این محصولات

اینگونه تصور می‌شد که آنالوگ های پروستاگلاندین از طریق بهبود روند چرخه تولید و رشد مژه‌ها میتوانند اثرگذار باشند. چرخه تولید و رشد یک مژه در حالت عادی حدود 4 ماه به طول می‌انجامد. این روند رشد شامل سه فاز anagen (رشد)، catagen (مرحله گذار) و telogen (استراحت) می‌باشد. در فاز telogen یا مرحله استراحت مژه‌ها هیچگونه رشدی نداشته و نهایتا قبل از شروع دوباره چرخه از مرحله anagen دچار ریزش مو می‌گردند.

آنالوگ‌های پروستاگلاندین موجب تحریک فولیکول‌های مو برای گذر از مرحله استراحت به مرحله رشد یا همان anagen می‌گردند که نتیجه آن تولید مژه‌های بیشتر در فاز رشد است. این ترکیبات می‌توانند مدت زمان فاز رشد مژه را طولانی‌تر کرده و بدین ترتیب طول مژه‌ها افزایش می‌یابد.

در مطالعات متعددی میزان عملکرد و نتایج حاصل از مصرف آنالوگ‌های پروستاگلاندین به ثبت رسیده است. در یکی از این مطالعات با تعداد 278 بیمار که تعداد 137 از آنها از latisse استفاده کرده بودند مشخص شد که بعد از گذشت یک بازه زمانی 16 هفته‌ای از مصرف این محصول، ضخامت مژه‌ها به میزان 106% بیشتر شده بود. همچنین 25% بر طول مژه‌ها افزوده و 18% نیز تیره تر شده‌ بوند.

در مطالعات دیگری که توسط افراد و گروه‌های مستقل انجام شد نیز تاثیر استفاه از این ترکیبات در مژه‌ها به اثبات رسید. در این مطالعات متغیرهایی مانند طول، ضخامت و تیرگی مژه‌ها با مصرف  bimatoprost  در مقایسه با مصرف یک دارونما در گروه شاهد مورد ارزیابی قرار گرفت. در همه این مطالعات اثرات قابل ملاحظه‌ای در بهبود پارامترهای بیان شده با مصرف bimatoprost  مشاهده گردید.

ویژگی های منحصر به فرد این محصول

نه تنها پروستاگلاندین‌ها میتوانند برای افزایش ضخامت و رشد مژه ها استفاده گردند بلکه میتوان برای درمان گلوکوم یا آب سیاه چشم نیز بصورت قطره هایی درمانی داخل چشمی از آنها استفاده کرد. اما باید گفت داده های زیادی در خصوص ایمنی مصرف این محصولات در داخل چشم وجود ندارد بنابراین باید تا حد ممکن از این محصولات صرفا در اطراف چشم (مژه ها) استفاده کرد. اگرچه، مانند هر ترکیب دارویی دیگری، این محصول هم دارای عوارض جانبی مثل خارش، قرمزی پلک، تغییر رنگ عنبیه (معمولا بصورت دائمی) و تیرگی پوست اطراف چشم بوده که باید گفت این عوارض در کمتر از 4% از افراد مشاهده شده است.